استاد نهایت مهربان، معزز و گرامی معروفی صاحب السلام علیکم.
شُکر که صحت تان خوب است. نو شته های تان را که دوامدار از قلم مبارک تان تراوش میکند، همیشه توجه ام را جلب و به دقت مرور مینمایم. میدانم که مورد لطف دایمی تان میباشم. شما شخص شفیق و غریب نواز میباشید. این یک صفت عالی انسانهای شریف و مهربان است. یاد آوری اخیر تان که درمورد غیر حاضر بودنم تذکر داده اید، حقیقت دارد. متاسفانه بعد از آنکه از شفاخانه مرخص شدم، باوجودیکه اثار و خستگی مریضی رفع شد، ولی کمپیوتر من مشکل تخنیکی پیدا نمود. بسامسایل را در نظر داشتم:
- پیش بینی بارانهای شدید، بنا بر تغییر منفی اقلیم و تغییر وقت ونوع بارنده گی در افغانستان و بعضی مناطق دیگر( این موضوع را طور ضمنی در مقاله ی تذکر داده بودم که به مناسبت تدویر کنفرانس علمی تغیرات اقلیمی فرستاده بودم، ولی این بار می خواستم با هموطنان طور مشخص در مورد تدابیر ضروری مشوره نمایم) ،
-تدابیر برای جلوگیری از وقوع سیلابها ،
-عطف توجه هموطنان به غرس و بذر بعضی نباتات صنعنی وطبی که از نظر اقتصادی و تاثیر آن بر اقلیم خیلی ضروری است،
-مقاله ی به مناسبت روز کتاب
هدف من از ردیف کردن موضوعات فوق این بود که از مسئولیت خود غافل نبودم، ولی مشکل تخنیکی مانع ادای احترام به شما و تمام دوستان و هموطنان شد.
یک بار دیگر از لطف تان اظهار امتنان می نمایم. این یکی از صفات بسیار نیک اسلامی و افغانی ماوشما است که دوستان را فراموش نه کنیم و اینک شما این لطف را دریغ نفرمودید. باا ین یادآوری تان ثابت نمودید که در وفاداری و دوستی الگو و آموزگار میباشید. با احوال گرفتن از شخص فقیری مانند من، ثواب بزرگی را نصیب شدید. برای صحت و خوشی تان دُعا می نمایم، با دیدن این کمنت تان احساس شعف و شادمانی نمودم. جای سعادت است که هنوز هم بزرگانی مانند شما را داریم.
با احترام .
