جناب محترم عبدالقیوم میرزاده!
با اشاره مختصر در بارهٔ عنواان مقالهٔ شما هدف این نبوده است که در بارهٔ آثار شما که چه موضعگیری ها خواهند داشت، تبصره داشته باشم. این هم هدف نبوده است که گزارش ارائه گردد، که چه «جنگ ها» در گذشته در جهان و یا در کشور ما وجود داشته است. مسئله این بوده است، که آیا حالت فعلی، (درین مدت سپری شده ۱۵ آگست ۲۰۲۱م) ، یک «حالت جنگی» جاری است و یا اینکه «مسلط شدگان» جنگ را خاتمه یافته اعلان کرده اند. سوالی هم، طوری مطرح شده می تواند، اینست که حال جوانب درگیر جنگ فعلی کیانند؟ «سیاستمداران» زیادی‌درین کشور، که حتی دست نشاندگان همان قدرت های بزرگ «اشغالگر» بوده اند، بارها گفته اند که «این جنگ ما نیست». پس وقتی طرف های داخلی هر یک مدعی می شوند که «جنگ بر ما تحمیل شده» و در عین حال نمی خواهند که، واقعیت ها، درین سطور کوتاه فقط تناسب قوای بین المللی در جملهٔ مختصر و هم از «جنگ سرد» آنها و نقشه های «مستخدمین جنگ های نیابتی»، ذکر شده است، که نمی خواهند حقایق را بر ملا سازند. آنچه در سطرهای کوتاه اینجانب گفته شده است، برداشت تأریخی یک فیلسوف و تیوریسن سیاسی قرن بیست، «هنا آرینت» است. در بارهٔ محتوای نظر شما چیزی گفته نشده است، اما اینکه وقوع حادثه تابع زمان و مکان است، حال وضعیت از گذشتهٔ نزدیک فرق دارد. در عین حال در بارهٔ حاکمیت فعلی، از اینجانب هم کدام موقف اعلان نه شده است. خبر «تسلط» حاکمان فعلی برای همه معلوم است. حال که درین روزها، در جامعهٔ آلمان، در میدیاها از «سیصدمین» سال تولد فیلسوف نامدار آلمانی، «ایمانویل کانت» تجلیل ها جریان دارد، بناءً در رابطه با ماهیت پدیدهٔ «جنگ» که یک پدیدهٔ بد است، چنین نقل می گردد: « در جنگ آنچه بد است، که بیشتر انسانهای بد از آن بوجود می آید، به جای آنکه دور سازد.» و بالمقابل «صلح را یک نمایشنامهٔ استادانهٔ تعقل» دانسته است. با احترام، یوسفی.
