1-"شما محترم می فرمایید:"یاده : لطفآ دا جاهلانه ګروپ بازی ( لکه د تاسی ، الله محمد او محمد داؤد مومند تر مینځ لیده کیږی ):
اولاٌ کسی در اینجا به نظر بنده گروپ بازی نه نموده است، بلکه به موضوع که آن محترم تماس گرفته است، یک ضرورت عمده اجتماعی و اجتماع ما می باشد. شما حالا در کوشش هستید بنام گروپ خود تان یک گروپ ایجاد نموده، تشنج خلق نمایید. البته شما در این راستا آزاد هستید و کس نمی تواند باعث اخلال شما گردد.
2-"په اوسنی شرائيطو کښی ډیره مضره دی"
کشور اطریش یگانه کشور جهان نیست که در سازمان ملل متحد خطوط اساسی انرا تعین نماید که چی مضر است و چی مفید است. انسان های روی زمین هر یک به اساس انرژی که دارند عمل می نمایند و هیچ کس نمی تواند بالای این انرژی ها تاثیر عمیق داشته باشد با وجودیکه باید همه از قوانین قبول شده اجتماعی پیروی نمایند. هر انسان به اساس یک پاکت از انرژی در روی زمین در حرکت است، البته با فکر خود و محتویات آن مانند ذرات کوچک "کوانتوم" در اتم که تا کنون دانشمندان هستوی قادر به اینکه این حرکات چطور تنظیم می گردد نشده اند.
3-"او هوښیاران ددی جهالت څخه همیش لیری والۍ کوی".
زبان ملی پشتوی بنده انقدر قوی نیست که این جمله را درست درک نمایم و ضرور هم نیست تا جواب برایش بنویسم. اما دو کلمه "هوشیاران" و "جهالت" که ضد همدیگر هستند می رساند،که باید هوشیاران و جاهلین با هم همکاری نموده تا یک راه متعادل یعنی نه هوشیار و نه جاهل از آن بیرون کشید. یعنی هوشیار مثلاٌ شما باید باید با "جاهل" مثلاٌ بنده طوری رفتار نماید که جاهل مجبور به آزار دادن هوشیار نگردد و هوشیار باعث آزار ندادن جاهل. هدف آن دوست محترم از رفع تشنجات هم همین است، زیرا نباید تا اخیر عمر احمق بمانیم. زیرا هم جاهل و هم هوشیار این جهان را در نهایت باید وداع بگویند، یعنی نه جاهلی وجود دارد و نه هوشیاری از نگاه هستی. جاهل هم خود را هوشیار می داند و هوشیار هم هوشیار، و علت اینکه مشکل شان حل نمی گردد هم همین است. هر گاه هر دو کمی از مواضع خود عقب نشینی و یا جلو بیایند فضای بحث شان صلح امیز تر به پیش می رود، بدون اینکه به فهم شما گروپ از ان تولد گردد. البته قابل تذکر است که شما خود بنده را "جاهل" فرموده اید و نباید از یک "جاهل" غیر این چنین نوشته ها انتظاری دیگری داشت، هرگاه نوشته به طبع تان نبود.
4-" د تاسو دا ډول منفی ګروپ بازی هیڅکله د افغان ملت درد دوا نشی کیدای بلکه برعکس"
بنده جمله بالای شما دانشمند محترم را چندین بار این جا تحریر نموده ام و کس هم برای دوا نمودن کدام دردی اینجا مشغول نیست. هر کس باید خودش درد خود را دوا نماید و بهترین دوا ها در فرهنگ ما وجود دارد مانند تقوا و درستکاری و غیره و یا هم هم با محبت امیز رفتار نمودن با هم دیگر و غیره.
5-"نور مو خوښه!!!!"
تشکر به شما هم " نور مو خوښه".
