ایران پالنه او ایران خواهی!
یوه فارسیست او ایران پالونکی، د ایران او د ایران د فاشیستی آخوندی نظام نه د دفاع په ترڅ کی او د ایران د عظمت طلبی او په منطقوی سویه د تفوق غوښتنی او به ټوله منطقه او منځنی ختیخ کی (عراق- سوریه- لبنان- یمن) د قیادت او زعامت، زور آزمایی او زموږ په هیواد که د پاړسو د ژبی د فرهنګی تاراج او د شیعی مذهب، پر اصالت او اولویت باند ټینګار، او پدی اړه د متحده ایلاتو او غربی نړۍ ملامتول، نه ځانله، چی د هيڅ سیاسی منطق سره سمون نه خوری، بلکه د ددی فارسیست او ایران پال، او دا چی ایران دده د مذهب او سیاسی کیش اصلی کعبه ده دلالت کوی.
د یوه ابتدايي ښونځی د سیاسی شعور په سطح، دا خبره جوته ده، چی غربی نړۍ د ایران د ولس او هیواد سره نه، بلکه د ایران د اټومی کولو، او په منطقه کی د ګاوندیو هیوادونو د ملی منافعو او د خاورور د تمامیت، او د همدی هیوادونو د سیاسی رژیمونو د ړنګولو او پرزولو، او د ایران د خوښی او مزضی د ګوډاګی رژیمونو، استقرار د عظمت طلبانه، هڅو سره، د یوه عقلانی سیاسی مخالف، دریځ لرل دی.
په منطقه او تول مینځنی خنیځ کی، د هیوادونو د قدرت توازن، د امنیت او منطقوی سیاسی ثبات دپاره بنیادی او اساسی رکن دی، د ایران اټومی کیدل، د منطقی او ټولی مینځنی ختیځ د هیوادنو د ارضی تمامیت او د صلحی او سیاسی ثبات او امنیت دپاره، ستر ګواښ دی چی ممکن د ایران خواهانو او سیاسی ګمرهانو دپاره د توجیه وړ وی.
د داسی فارسیستانو او د لوی کندهار د توپخانی هغه اوسیدونکو چی د ایران صفوی سفاک او هیتلری رژیم، د بقایاو څخه شمیرل کیږ ی، او په ایران مینتوب او د ایران د فرهنګی تاراج او د ایرانی مبتذلو اصطلاحاتو لکه (دانشګاه) او په سلګونو نورو په مدفوع باند شخوند وهل، خپل مریتوب او بی مسلکی ثابتوی، د علامه ډاکټر اقبال دا کره وینا ذهن ته تداعی کوی چی فرمایی:
سرین را هم به چوبش ده که آخر
حقی دارد به خر پالانګر او
د ستر اویا ملیونی پشتون ولس، چی د هیواد په موجوده او نیمګړی جغرایه کی ورته د مشر قوم او مشر ورور، په سترګه ګورم، او د دیورند د فرضی کرخی نه هغه خوا ورته د یوه ځانګړی ملت به بڼه یی یو تاریخی واقعیت بولم، د مشرانو په ضدیت کی د طاهر بدخشی او د ټولو سقاوی او ستمی ډلو. د ستمی ملحد غبار او فرهنګ په شمول، د یوه عکس العمل په توګه، زموږ د ولس یوه وینا دلته تضمینوم چی:
سپی غپیږی کاروان تیریږی
و اذا خاطبه هم الجاهلونه قالو سلاما
ددی ټولو ایزان پالونکو او فارسیستانو او د فارس د ګوډاګیانو او مرینو لاس دی تر ُقم او تهرانه خلاص وی.
راغی طالبی نظام وطن لره
گوره ستمیانو، گرده، ټینګه کړه
