با سلام مجدد به جناب محترم احمد جان آریا, مکث مختصرم به پیام اخیر آن عزیز این است:
- محترم احمد جان آریا عزیز, نخست از جناب شما پیش از پیش تشکری میکنم که در آیندهٔ نزدیک اشعاری زیبائی انتخابی تانرا با ما شریک می سازید. لطفا زیاد پشت درک حساسیتهای من ضعیف زیاد نگردید که سبب ضایع شدن اوقات گرانبهای شما خواهد شد.
در ضمن تشکر از اینکه خاطر نشان نمودید, که کامنت دو سه روز قبل تان متوجه من نبود، اما با آنهم, اگر اجازتی باشد, خواهشم از جناب شما محترم این است, که با این, نام خدا فراست و دانش و طبع شاعرانه ای که دارید, از آن داشته های زیبا و نیک تان استفاده نموده, به کسان دیگر, یعنی به غیر از من هم "توهین" روا مدارید, که چنین یک روش اجتماعی زشت و نازیبا جلوه می کند. همان فرد دیگری را که می گوئید, نیز, با وجودیکه نمیدانم هدف تان از آن فرد دیگر کیست, باید لطفا به مقابل جناب شما مهربانانه و زیبا بنویسد. الله و اکبر, این "کانفلیکت" نیز بخیر "حل شد".
اما, آریا عزیز, اینکه جناب شما از من تقاضا فرموده اید, که, برای کسب معلومات مزید با دوستان خود در افغان- جرمن آنلاین مشورت کنم, واقعا یک تقاضای بی جا و وقت ضایع کننده به مشاهده می رسد. زیرا هر چه وقت اضافی داریم فعلا صرف همین "پرنویسی هایم" می کنم, هر گاه به پیشنهاد جناب شما محترم و عزیز نیز عمل نموده, با فکر مشورت با دوستانم نیز بپردازم, در آن صورت بلا به پس اوقات من بیچاره, اما لطفا بگوئید, که, پاسخ ضایع ساختن اوقات دوستانم را چه بگویم؟
آیا به دوستانم بگویم که احمد جان آریای عزیز فرموده است که اوقات شما را نیز بی جا ضایع بسازم؟ شما بفرمائید بگوئید که من پاسخ دوستانم را چه بگویم که چرا اوقات گرانبهای آن عزیزان را ضایع می کنم؟
حالا می پردازم به خواست دیگر و به گفتهٔ شما عزیز, به «تاپیک» کاملا متفاوت جناب شما، البته با احترام تنام به شما به پاسخ صادقانهٔ که تقاضا فرموده اید, می پردازم:
- محترم آریا عزیز, ولله, بالله سم تالله که من نه جناب محترم "سخی داد" را می شناسم و نه هم به جز از پنج شش شخص محترمی را که تصادفا در برخی از مجالس و یا کنفرانس های علمی-کلتوری در قبال افغانستان عزیز بوده است و من همان اشخاص را از نزدیک دیده ام, اشخاص دیگری را که در این دو پورتال ملی می نویسند, اما به همه احترام دارم, از دل و جان احترام دارم, به کرامت انسانی همه انسانها احترام دارم و خودم هم به جز اینکه به همین نام اصلی ام که حسیب الله است, به کدام نام مستعاری ننوشته ام و نه هم می نویسم, زیرا نیاز و ضرورتی به مستعار نویسی ندارم. هر چیزیکه در ذهن ناقص ام در ارتباط با افغانستان عزیز به اصطلاح "به درد بخور جلوه نمود", و یا پدیدار گشت, آنرا در مواقع و وقفه های مساعد, بدون کدام ملاحظهٔ عمیق و دقیق, آنرا با شما هموطنان محترم و عزیزم به اشتراک می گذارم.
از آنرو به اصطلاح برگ سبز تحفهٔ درویش و یا کم من و کرم شما عزیزان.
نوت: چونکه جناب محترم "سخی داد" را فقط و فقط از روی همان پیام اش می شناسم, لهذا نمیدانم که چگونه و چطور پیام شما عزیز را به وی برسانم. اگر تصادفا آقای سخی داد این پیام من را به مطالعه گرفت, از وی خواهش ام این است که با جناب شما در تماس شده به حل این "کانفلیکت" با جناب شما بپردازد.
با تقدیم احترام
حسیب الله
