پس از تقدم سلام مجدد و تجدید احترامات به همه,
بدون شک که جناب محترم مجیب جان به یکی از بزرگترین "کانفلیکت" های اشاره نموده و راهٔ حل آنرا از خداوند متعال تقاضا فرموده اند, که در قدم اول به این خواست نیک و بشردوستانهٔ محترم مجیب جان باید آمین بگوئیم, که من همین کار را کردم.
ویدیوی ارسالی محترم مجیب جان که حکایت از جنایات عظیم سیستم نژادپرستانهٔ هتلر می کند, هر وجدان بیدار و بشردوستی را واقعا که می آزاد, چنانچه قضایای دلخراش و کانفلیکت ٧٧ سالهٔ که بین مردم فلسطین و اسرائیل در جریان اند, نیز واقعا که هر وجدان بیداری را می آزارد, اما سؤال این است, که چرا تا به امروز به اصطلاح "این سران پودهٔ جهانی و این سازمان ملل متحد" در رابطه به حل این کانفلیکت بزرگ یک "راهٔ حل مناسب" را پیدا نتوانسته اند, مگر آنها را به اصطلاح "بلا زده است" یا اینکه "راهٔ حل این کانفلیکت را هنوز که هنوز است, پیدا نتوانسته اند؟
به نظر من, پیشنهاد منصفانهٔ افغانی ما جهت "حل این کانفلیکت بزرگ بین فلسطین و اسرائل" این بوده میتواند:
١. سازمان ملل متحد باید با آوردن یک ریفرم در ساختار آن سازمان, هر چه زود تر دست به کار شده, به آن وسیله به کیفیت کاری خودش بیفزاید!
با مکث مختصر به همچو رفورمی میتوان به ایجاد یک "نهاد حقوقی در رأس این سازمان اشاره داشت", که متشکل از یک نماینده از هر یک از کشور های جهان باشد, که از فلسطین و اسرائل هم یک یک نماینده, در کنار نماینده گان تقریبا ١٩٦ کشور های جهان, به حیث یک "ارگان حقوقی" در رأس سازمان ملل متحد قرار گیرد, که صلاحیت آن ارگان حقوقی بلند تر از صلاحیت شورای امنیت آن سازمان باشد!
٢. پس از رفورم بالائی, سازمان ملل متحد, مقر اصلی خودش را از نیویارک به "خط مرزی بین اسرائل و فلسطین" انتقال داده, در همانجا مستقر گردد, تا "کانفلیکت فلسطین و اسرائل" بشکل نسبتا دقیقتر و بهتر, تحت نظارت نمایندگان دوصد کشور جهان, در همان "خط مرزی بین آن دو" باشد.
٣. در ضمن شعبات مربوطهٔ سازمان ملل متحد, در راه های "ایجاد رشته های سالم افهام و تفهیم در بین اطفال, نوجوانان, جوانان, خلاصه در بین جمله مردم فلسطین و اسرائل سعی بیلغ و فعالیت های وسیع و مثمر را انجام دهند, تا زمانیکه "کانفلیکت های فردی و گروهی" که متشکل از تقابل ها و ناسازگاری های متواتر اند, آهسته آهسته از طرق "کومونیکانتسیون سالم بین آن ها" به پروسه های سازگاری, صمیمیت و یک همسایگی های خوب و نیک و مثمر و مفید, برای هر دوجانب تبدیل گردد!
این بود پیشنهاد افغانی این بندهٔ ضعیف برای "حل" یا حد اقل جلوگیری از شدت این کانفلیکت بزرگ, که از هفت دهه بدینسو وجدان های بیدار را می آزارد.
کم من و کرم شما, هر کس حق زیاد کردن و کم کردن به این پیشنهادم را دارد.
نوت: محترم مجیب جان عزیز, انشاءالله جناب محترم خلیل الله معروفی, حتما اگر وقت و علاقه به پیشنهاد خوب شما پیدا نمودند, در آن ارتباط هم ما را از خواندن کدام مقالهٔ عالی شان, مانند همیش, مستفید و مستفیض خواهد ساختند.
و من الله التوفیق
با تقدیم احترامات فائقه
حسیب الله
