محترم داکترصاحب صلاح الدین سعیدی سلام و احترامات. بعد از چندی مضمونی را خواندم که به حال مردم و پرابلم های جاری کشور عزیز ما ارتباط میګیرد. با شما صد فیصد موافق هستم که تراژیدی ما حل قومی و زبانی ندارد. بنده به این عقیده هستم که با طرح نمودن اختلافات قومی و لسانی، نه تنها طرف مقابل را متضرر ساخته نمیتوانیم بلکه قوم و لسان خود را متضرر میسازیم. کشور افغانستان مال همه اقوام باشنده این خطه تاریخی است. هیچ قومی، به تنهايی، نه مالک این خاک شده میتواند و نه، به تنهایی، بار مسوولیت مردم این کشور بلاکشیده را به دوش ګرفته میتواند. محترم سعیدی صاحب. ګرچه بنده با استعمال کلمات ایران جعلی و پاکستان جعلی آنقدر ها موافق نیستم. انها هرچه هستند هستند. خانه مارا خراب نموده اند. این ماهستیم که به دشمنان خود فرصت خانه خرابی خود را داده ایم. تا ما خانه تکانی واقعی نه کنیم موش ها و مارهای آستین روز بروز زیاده تر و قوی ترخواهند شد. مضمونی که شما نګاشته اید، در وهله اول، تکراری به نظر میخورد؛ ولی بعقیده بنده، درین باره هرچه بنګاریم و هرچه بشنویم کمتر است؛ و شنیدن و نوشتن آن ضروري تر است. شما زنده باشید.
