اصطلاحات فارسـی ایـران به اصطلاحات دری افغانستان
|
آ (الف مد دار) | در حساب ابجد عدد یک است | (الف مد دار) اولین علامت نوشته در الفبای دری پیش از (ء)(همزه) است. | | آئین نامه | مرامنامه | | | آب بقا | آب حیات | | | آب پز | جوش داده | (مانند تخم جوش دادهٔ مرغ) | | آب تاز | جریان سیل آسای آب | | | آب تره | تراتیزک | | | آب تنی | آب بازی | | | آب جو | بیر | | | آب خور | قسمتی از تنۀ کشتی که در داخل آب است | ولی ما در افغانستان آبخور برای محلی میگوئیم که حیوانات از قبیل گاو و گوسفند و بز در آن کاه و جو خود را می خورند. | | آب خورده | آب پاشی شده | بوی خاک آب خورده = بوی زمین آب پاشی شده | | آب خوست | جزیره | | | آب دهان | تف | در مناطق غرب افغانستان هرات به (آب دهن) و (تف) بزاق کویند. | | آب دوغ خیار | دوغ بادرنگ دار | | | آب راه | کاریز | | | آب راهه | آبرو | | | آب گوشت | شوربا | | | آب مروارید | سیم او - سیماب | | | آب نبات | شیرینی - دشلمه | | | آب کش | چلو صاف | | | آبادانی | عمران | | | آبادانی | عمران | | | آباره | کاریز | | | آباژور | شیت گروپ - شیت چراغ | کلمۀ مذکور ریشۀ فرانسوی دارد. | | آبان | عقرب | | | آبجی | خواهر کلان | لقبی است که در ایران باب احترام به خواهر کلان میگویند. | |
|
|
|
|